Plasticiteit in de context van hersenen betekent simpelweg dat er verandering mogelijk is. Vroeger werd wel gedacht dat er maar heel weinig plasticiteit kon plaatsvinden in het brein. Nu weten we dat dit best meevalt. Als hersengebieden beschadigd worden, door een beroerte of een ongeluk, dan hebben patiënten daar in het begin vaak erg veel last van. Bepaalde gedragsfuncties of cognitieve vaardigheden kunnen sterk beperkt worden, omdat die hersengebieden daar belangrijk voor waren. Maar na verloop van tijd, vooral met begeleiding en oefening, kunnen veel patiënten weer wat functies terugkrijgen. Dat komt soms door herstel van beschadigde gebieden, maar soms ook omdat andere hersengebieden – die nog wel intact zijn – een aantal functies kunnen overnemen. Dat is plasticiteit van het brein!

Vaak wordt plasticiteit ook breder gebruikt. Bijvoorbeeld als het gaat om individuele neuronen, veranderingen in verbindingen tussen neuronen, enzovoort. Kortom, waarschijnlijk kunnen we het beste concluderen dat ‘plasticiteit’ gelijk staat aan ‘verandering’ in het brein.

Auteur: Tom de Graaf