Door middel van elektrochemische processen vindt impulsgeleiding door neuronen plaats. Dit is een soort elektrische impuls die zich via het membraan van het axon van een neuron richting de dendriet van een ander neuron verplaatst. Het membraan is de buitenste laag van een axon. De impuls die ontstaat over het membraan noemen we actiepotentiaal. Een actiepotentiaal ontstaat door de snelle instroom van positief geladen natrium ionen op een bepaalde plek in het axonmembraan. Daardoor wordt die plek van het membraan positief geladen. Daarna vindt er een snelle uitstroom van positief geladen kalium ionen plaats, waardoor het membraan weer neutraal van lading wordt. De lokaal opgewekte actiepotentiaal veroorzaakt in aangrenzende membraandelen kleine kringstroompjes. Daardoor kan de actiepotentiaal zich voortplanten over de gehele lengte van het axon, richting het dendriet van de volgende neuron. Vergelijk dit met het omvallen van dominosteentjes: als de eerste valt, valt de rest ook. Uiteindelijk bereikt de actiepotentiaal een synaps en vindt daar de communicatie tussen neuronen plaats.
Het ontstaan van een actiepotentiaal gebeurt in 1/1000e van een seconde, iedere keer dat een neuron een prikkel afvuurt. Als het actiepotentiaal voorbij is, zorgt de natrium/kalium pomp ervoor dat de oorspronkelijke balans van natrium en kalium binnen en buiten het axon weer hersteld wordt.
Sommige axonen hebben een myelineschede die een isolerend effect heeft. Bij deze zenuwen kunnen de actiepotentialen alleen ontstaan op plaatsen waar de myeline ingesnoerd is. Deze plaatsen heten knopen van Ranvier. Door deze knopen wordt de actiepotentiaal gedwongen van knoop naar knoop te springen, waardoor de impulsgeleiding veel sneller kan verlopen dan bij ongemyeliniseerde zenuwen.
Auteur: Bart Aben
