Gustatief betekent “met betrekking tot smaak”. De gustatieve receptoren bevinden zich met name op de tong, maar ook in de wangen, het gehemelte en in de keelopening. Smaakprikkels worden net zoals geurprikkels veroorzaakt door chemische moleculen. Deze moleculen moeten eerst oplossen in speeksel, voordat je ze kan proeven. Er zijn vijf verschillende receptoren voor zout, zuur, bitter, zoet en umami (voor proteïnen, zoals in een steak). De receptoren geven prikkels door aan de primaire gustatieve cortex en de orbitofrontale cortex.

Behalve via de smaakreceptoren is er een andere manier om voedsel te proeven, namelijk via reuk. Via een opening tussen het achterste deel van de mond en de neus kun je het eten dat zich in je mond bevindt ruiken. Door te kauwen en te slikken komt er lucht van je mond in je neus. Deze lucht bevat geurmoleculen van het voedsel dat je aan het eten bent. Smaak bestaat dus niet alleen uit ‘echte’ smaak, maar ook uit reuk. Daarom kan het helpen om je neus dicht te houden wanneer je iets onsmakelijks eet.

Auteur: Bart Aben